Submitted by wd on พฤ, 16/07/2009 - 08:46
ท่านบอกว่า เวลานี้เลยกึ่งพุทธกาลมาแล้ว พวกเธอกำลังทำอะไรอยู่
คำว่า 'มี' กับ 'ไม่มี' คือ อัตตา ทำยังไงจึงจะเป็นอนัตตา
อุเบกขา อนัตตา
ไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ธรรมะของพระพุทธเจ้าจบด้วยอนัตตา
ทาน ต้องจบด้วยอนัตตา ถ้าจบด้วยอัตตา ยังเป็นพราหมณ์ จบลงในโลกนี้เอง ยังไปไหนไม่ได้ ยังต้องเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสารนี้ (ได้ยินตรงนี้แล้วสยองมาก ๆ )
กลับบ้าน (อินเดีย) หนนี้ มี (คุณธรรม) อะไรไปฝากที่บ้านบ้าง?
Submitted by wd on พ, 17/06/2009 - 13:44
ธรรมะทั้งปวงต้องอยู่บนฐานของความไม่มีอะไร
ตัวอย่างคือ
- พรหมวิหาร ต้องมีพื้นฐานจากความไม่มีอะไร เช่น เมตตา ต้องไม่มีอะไรอยู่เบื้องหลังเมตตานั้น เมตตาจึงจะเป็นปุเรจาริก (สม่ำเสมอถ้วนทั่วในทุก ๆ สรรพสิ่ง) อุเบกขา ความวางเฉย มันต้องถึงขนาดว่าไม่มีอะไรจะให้วาง การวางเฉยนั้นจึงจะเป็นการวางเฉยที่แท้จริง อันจะนำไปสู่ทางแห่งโลกุตตระ
หน้า
