๕๙ - พระลา
ไปเร็ว ตายเร็วดี
ไปช้า ตายช้าแย่
ขยันส่ง ข้อสอบ
อย่าขี้เกียจ หนีงาน
จิตตั้ง ให้มั่นคง
อะไรเกิด ช่างมัน
เป็นอย่างไร ช่างมัน
มันดีเสีย ช่างมัน
ทุกอย่าง ช่างมันหมด
จิตดีเสีย ช่างมัน
อารมณ์สุข ก็ช่าง
อารมณ์ทุกข์ ก็ช่าง
รักษา ความดีเฉย
ให้นิ่ง สงบไว้
ทำใจ ให้ใสใส
ใจเข้มแข็ง อย่าอ่อน
อย่าเกรงใจ สิ่งดี
อย่าเสียใจ สิ่งชั่ว
สติรู้ ให้มั่น
ควบคุม ดูแลไว้
รู้เห็นแล้ว ให้วาง
สิ่งที่รู้ ก็วาง
สิ่งที่เห็น ก็วาง
อย่าเก็บเห็น ใส่ใจ
ใช้เห็นแล้ว ทิ้งไป
ทำใจ ให้ว่างใส
ว่าง ไม่มีอะไร
มีเข้ามา ไล่ไป
สร้างเฉยไว้ ให้มั่น
ไม่เอา ไม่เอาไว้
สิ่งใดมา ไม่เอา
ไล่ไป ให้ไกลไกล
เข้ามา ร้อนเป็นไฟ
อยากได้ ก็ตามมา
โกรธ ก็ตามมาด้วย
กังวล ก็ซ่อนมา
ความฉิบหาย เกิดแล้ว
จิต โดนทำร้ายหนัก
บอบช้ำ ระกำทุกข์
สุขระเริง หลงใหญ่
มั่วอยู่กับ สุขทุกข์
ที่สุด ฆ่าตัวตน
ฆ่าคนอื่น เช่นกัน
ร่วมกัน ฆ่ากันเอง
ของมึงของกู ยุ่ง
กูว่ามึง กูดี
มึงว่ากู กูเสีย
กูดี อยู่ฝ่ายเดียว
ส่วนมึง เสียทั้งหมด
ไม่เห็น ความดีมึง
มึงก็เห็น อย่างกู
กูไม่ดี กับมึง
มึงกู ร่วมกันยุ่ง
จูงกัน ร่วมกันเกิด
โลกนี้ ช่างสวยงาม
มึงกู ร่วมกันสร้าง
เห็นจิตตัว หรือไม่
เห็นยุ่งแต่ นอกตัว
ตัวรู้ หาไม่เจอ
จิตใน มองไม่เห็น
บารมี ไม่ทำ
ข้อสอบ ไม่คิดส่ง
อยากวังวน กับโลก
เชิญเลย พระขอลา