๖๐ - ใจพระ
มีทุกข์ เหมือนไม่ทุกข์
มีสุข เหมือนไม่สุข
รู้ทุกข์ ควบคุมทุกข์
รู้สุข ควบคุมสุข
อรหันต์ ยังรู้ทุกข์
สุข ก็รับรู้ ได้
อรหันต์ ยังรู้เจ็บ
ทุกข์ สบาย ยังรู้
หอม อร่อย ก็รู้
เหม็นรำคาญ ก็รู้
ทรมาน ก็รู้
สมหวัง ผิดหวัง รู้
ใจไม่ติด ในทุกข์
ใจไม่หลง ในสุข
ควบคุมใจ เฉยเฉย
สิ้นพอใจ หนักใจ
วางใจได้ ตรงกลาง
อุเบกขา เจริญ
วางทุกข์ ได้สงบ
ผลสงบ วางด้วย
นิ่งเฉย เหนือสงบ
เหนือสงบ คือว่าง
เห็นโลก อยู่เบื้องล่าง
หมุนวน อลวน
เป็นไป ตามเหตุผล
จิตแจ้ง เข้าใจแล้ว
ละสุข ได้ผลสุข
ผลได้ อุเบกขา
ปล่อยวาง อุเบกขา
จิตเหนือ อุเบกขา
ว่าง ไม่มีอะไร
สิ่งใดมา ว่างหมด
เห็นโลก ยังเวียนว่าย
จิตอยู่เหนือ หมุนวน
เหนือ กาย โลก กรรม ธรรม
มองจิต เป็นใสใส
ภายใน ว่าง สว่าง นิ่ง
สิ้นแล้ว การเวียนเกิด