อยู่อย่างพระ มีความสุข
ไม่มีปัญหา ไม่อยู่กับความโกรธ โลภ กังวล
เห็นทุกสิ่งเป็นขยะ ทุกสิ่งเป็นปัญหา
เห็นสิ่งดีเป็นขยะ เห็นสิ่งสวยเป็นปัญหา
หยุดความผูกติด ในสิ่งเห็น
ใจเฉยเฉย ไม่อยากได้ ไม่อยากผูกพัน
อารมณ์ตัดความอยากได้ อยากมี อยากเป็น
หมดความหวงแหน ยึดติด ปล่อยทิ้งไปได้
เหมือนเราไม่มีปัญหา ใจสงบจากกิเลส
ปัญหาใจ คือการผูกติด ยึดติดลุ่มหลง
ใจถึงขยะแล้ว เหมือนมีดหั่นกิเลสออกเป็นสองท่อน
ยิ่งหั่นมาก กิเลสก็ไม่สามารถต่อยาวไปได้
ขยันทำใจให้เห็นทุกสิ่งเป็นขยะ เป็นการชำระกิเลสได้ดี
สิ่งใดที่เราชอบ จงมองบ่อยบ่อย ให้เป็นขยะ เป็นปัญหา
ไตรลักษณ์มองดูเหมือนกว้าง มองขยะดูแคบลง
สองอย่างต้องช่วยกัน จิตแจ่มใสเร็ว
พระท่านมีตัวคิด ตัดกิเลสเร็ว ด้วยมองเป็นขยะ เป็นปัญหา
ปัญหาใจค่อยค่อยมอดดับสิ้นไป
ขยะตัดได้ดีกับความอยาก กิเลสตัณหา
ขยะกับปัญหา มีแนวคิดอย่างเดียวกัน
เห็นทุกสิ่งเป็นขยะได้ ย่อมเห็นทุกสิ่งเป็นปัญหาได้
ไม่อยากมีปัญหา ก็อย่าไปยุ่งเกี่ยวผูกพันด้วย
ตัวรู้แจ้ง เข้าใจทุกสิ่ง เป็นขยะ เป็นปัญหา
การไขว่คว้าสรรหา ย่อมน้อยลง หรือหมดไป
ใจต้องตั้งมั่น อย่าหวั่นไหว ไม่ยอมให้กิเลสนำพาเราไป
มรรคผลเราเริ่มเกิด กิเลสย่อมถอยห่างออกไป
ใจเราจักใสใส เอิบอิ่มเบิกบาน
สุขสงบนี้ตัวเรารับรู้ได้ ด้วยตัวเราเอง
เห็นขยะและปัญหาไปนานนาน จนเป็นนิสัย
อารมณ์พอ ไม่อยากได้ ไม่อยากมี เฉยเฉย สงบ
จิตเริ่มเข้าสู่นิพพิทาญาณ พอแล้ว ไม่ดิ้นรน
ยอมรับสภาพ ใจยอมรับ พร้อมปล่อยวาง
อารมณ์พอและยอมรับ เป็นสมบัติของพระดี
ความเป็นอยู่ของพระ เริ่มอยู่อย่างสุขสงบ
เรียบง่าย สมถะ ดูดี น่าเลื่อมใส
กิเลสโกรธ อยาก กังวล ไม่สามารถนำหน้าพระได้
พระนำทางให้เราเห็น เดินตามพระเราได้ดี
ตั้งสติเตือนตนบ่อยบ่อย ให้ดูหลายหลายสิ่งรอบตัวเรา
เป็นขยะและเป็นปัญหา ตลอดทุกเรื่องไป
ชั่วโมงไหนเราไม่เห็น ถือว่าเราบกพร่อง ปฏิบัติหย่อนยาน
ถ้าหลายชั่วโมงผ่านไป หรือทั้งวันผ่านไป เราไม่เห็นเลย
ถือว่าเราเป็นนักปฏิบัติที่เลว ประมาท ขาดวิสัยแห่งธรรมะ
กิเลสแอบพอกพูน แข็งแรง เดินหน้า จูงเราไป
เราผู้แพ้กิเลส ยอมให้กิเลสปกครองเรา
ต้องใช้นิสัยของกิเลส ดำรงชีวิตด้วยกิเลส
ขาดอิสระ เป็นขี้ข้ากิเลส ไม่มีวันสิ้นสุด
รู้ตัวยังไม่สาย รีบปรับขบวน ปรับแนวทางปฏิบัติ
เราต้องเดินนำหน้ากิเลส ทิ้งกิเลสอยู่เบื้องหลัง
ทุกเวลาเหตุการณ์ต้องระวัง อย่าให้กิเลสแอบนำหน้าเรา
เราเดินนำหน้า เห็นที่หมายตามพระบอก
สว่างไสว สงบเบิกบาน ไร้วัฏฏะ