๕๗ - เตรียมนิพพาน

Submitted by wd on พฤ, 29/11/2007 - 12:16
ปล่อยวาง ทำใจได้
เชิญเลย ตามสบาย
อะไรเกิด ช่างมัน
ใจมี อารมณ์ปล่อย
ปล่อยวาง พร้อมยกให้
ใจปล่อย ว่าง ไม่ติด
อะไรเกิด เชิญเลย
สุขทุกข์ ไม่เป็นไร
เฉยไว้ ปล่อยมันไป
ยกให้ แล้วยกให้
มากน้อย ไม่สนใจ
ปล่อยใจ ให้สบาย
อารมณ์ เหนือสุขทุกข์
สุขทุกข์ คือสุขทุกข์
สุขทุกข์ รับรู้ได้
ธรรมดา เป็นไป
ทำเฉยแล้ว เฉยไว้
ไม่ติด ในอาการ
ใจมีเฉย ปล่อยวาง
ปล่อยทุกสิ่ง เป็นไป
ใจปล่อยเฉย เห็นทาง
เป็นกระแส นิพพาน
ทำบ่อยบ่อย เคยชิน
เตรียมตัว เข้านิพพาน
เห็นพระ พูดคุยได้
มีใหม่ และคุ้นเคย
เข้าใจ สื่อกันได้
แตกต่าง เพียงสภาพ
เป็นอยู่ ที่แตกต่าง
จิตยังเป็น ดวงเดิม
เป็นจิต สำเร็จธรรม
รู้แจ้ง เข้าใจแล้ว
ทำใจได้ สำเร็จ
เหมือนจบ การศึกษา
สิ่งเรียนมา รู้หมด
ยกตน เป็นผู้รู้
เป็นสังคม คนรู้
ย่อมแตกต่าง ไม่รู้
มีสภาพ เป็นทิพย์
ไม่มี ขันธ์ โลก กรรม
จิต ไม่ต้องรับรู้
ไม่มีสิ่ง กวนใจ
มีจิต และอารมณ์
ว่าง สงบ สบาย
ขอเชิญ ให้ทำตาม
ย่อมได้ผล สบาย
อุเบกขา สำคัญ
ต้องมี ประจำตัว
ฝึกใช้ ให้บ่อยบ่อย
ให้ใจ ชินปล่อยวาง
ใจปล่อย ให้มากบ่อย
อะไรมา ปล่อยไป
ช่างมัน เรื่องของมัน
อยู่ ให้มีสติ
ควบคุม สติรู้
ให้รู้ และปล่อยวาง
สุขทุกข์ ไม่สนใจ
ช่างมัน ปล่อยทิ้งไป
เด็ดขาด ต้องทิ้งได้
ใจใสใส เป็นดี
เด็ดขาดไว้ ได้ดี
เอาดี ต้องปล่อยวาง
รางวัล ความสำเร็จ
มอบให้ คือนิพพาน